ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ…;;;

«Η ελευθερία σου ξεκινάει εκεί όπου σταματά η ελευθερία του άλλου», είπε ένας σοφός συμπατριώτης μας. Όμως, που σταματά η ελευθερία του άλλου και που ξεκινά η δική μας; Ποιος ορίζει τις συνέπειες αν αυτά τα όρια ξεπεραστούν; Και, τελικά, ποιος ορίζει αυτά τα όρια; Υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος στον οποίο πρέπει όλοι να υπακούμε;
Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου, για το οποίο έχουν χυθεί τόνοι αίματος και έχουν χαθεί χιλιάδες ζωές ανά τους αιώνες. Από την εποχή του Περικλή, στην αρχαία Αθήνα, ο κάθε πολίτης είχε το δικαίωμα να ανεβαίνει στο βήμα και να εκφράζει δημοσίως αυτό που πιστεύει, είτε ήταν σύμφωνο με την κοινή γνώμη, είτε όχι. Από τότε, όμως πέρασαν πολλές δεκαετίες και τα πράγματα με τη ροή του χρόνου άλλαζαν. Η ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού πέρασε από πολλά και διαφορετικά στάδια, μοναρχίες, δικτατορίες, βασιλείες, κομμουνισμός και τόσα άλλα για να καταλήξει, σήμερα, στο δημοκρατικό πολίτευμα. Σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, θεωρείται αδιανόητο να μην έχει τη δυνατότητα κάποιος να εκφράσει τη γνώμη του και την άποψή του ελεύθερα, δίχως φόβο.
Στην εποχή μας, λοιπόν, ο καθένας έχει το δικαίωμα της έκφρασης λόγου, όπου και όποτε θέλει. Μπορεί να ζωγραφίσει σε ένα τοίχο, μπορεί να γράψει στο Ίντερνετ ή πολύ εύκολα να βγει στην τηλεόραση. Οι απόψεις που θα εκφράσει, ίσως να είναι ίδιες με κάποιων ακροατών του/αναγνωστών του, ίσως και διαφορετικές. Αυτό, όμως δεν έχει καμία σημασία. Οποιοσδήποτε μπορεί πλέον, να λέει δημόσια ότι πιστεύει, χωρίς καμία συνέπεια ή… μήπως όχι;
Πράγματι, έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο, στο οποίο ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει, χωρίς να έχει αυτή του η πράξη αντίκτυπο στη ζωή του; Και αν ναι, γιατί καθημερινά εκπομπές «κόβονται» και συζητήσεις διακόπτονται βιαίως, όταν ακουστεί μια γνώμη αντίθετη ή ξένη προς αυτή που συμμερίζονται οι περισσότεροι
ή προς αυτή που θεωρείται ευρέως αποδεκτή; Μήπως, εν τέλει την ελευθερία του λόγου ορίζουν οι πολλοί; Μήπως την ορίζουν τα συμβούλια και τα δικαστήρια; Μήπως είναι σωστό αυτό που πολλοί υποστηρίζουν, λέγοντας «Άποψή μου είναι, αν δεν σου αρέσει μην την ακούς»;
Η λογοκρισία, είναι γεγονός, ακόμη και σήμερα. Για κάποιους πρέπει και οφείλει να υπάρχει, για κάποιους άλλους είναι αδιανόητη μια τέτοια κατάσταση. Ένα θέμα που εγείρει αντιδράσεις και υπόκειται σε διάφορους κανόνες, η ελευθερία του λόγου είναι σίγουρο πως θα μας απασχολεί για πολύ ακόμα, καθώς τα όρια της είναι απροσδιόριστα. Πάντοτε θα γίνεται λόγος για την ελευθερία του λόγου…