Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ πώς θα ήταν αν αποφασίζατε εσείς για το μέλλον της χώρας μας, αν είχατε την εξουσία στα χέρια σας ;
Ακούμε συνεχώς για νέα σκάνδαλα και παρασπονδίες πολιτικών προσώπων. Αυτός πήρε τόσα, ο άλλος άλλα τόσα και ούτω κάθε εξής. Πώς θα αντιδρούσατε, όμως, αν ήσασταν στη θέση τους; Είστε σίγουροι πώς δεν θα βάζατε το δάχτυλο στο μέλι, που λέει και ο σοφός και πολύπαθος λαός μας; Βέβαια, αν δεν ζήσεις κάτι δεν μπορείς να έχεις και απόλυτα σωστή γνώμη για αυτό, αλλά προσπαθήστε να μπείτε στη θέση ενός βουλευτή, ενός υπουργού και σκεφτείτε, για λίγο, πως θα πράττατε αν κάποιος σας προσέφερε , για παράδειγμα ένα σεβαστό χρηματικό ποσό για να αποσιωπήσετε μια «ατασθαλία» που διέπραξε.
Προσωπικά, δεν ορκίζομαι πως θα παρέμενα «αθώα». Τώρα, υποστηρίζω πως όχι δεν θα έπεφτα τόσο χαμηλά και δεν θα δεχόμουν κανέναν να προσβάλει εμένα και το λειτούργημα που ασκώ με τέτοιο τρόπο. Αλλά, πραγματικά δεν γνωρίζω τι θα έκανα σε περίπτωση που χιλιάδες χρημάτων θα βρίσκονταν μπροστά μου από το πουθενά. Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω τους πολιτικούς και τις πράξεις τους, κάθε άλλο, όμως αναρωτιέμαι. Είναι κάποια ασθένεια; Χτυπάει μόνο πολιτικούς; Είναι κολλητική; Τι γίνεται όταν τόση εξουσία, άρα και οι ευθύνες που συνεπάγεται, δίνεται ξαφνικά σε ένα πρόσωπο;
Μάλλον, για το λόγο αυτό τα πολιτικά πρόσωπα μένουν τα ίδια μετά από τόσα χρόνια, με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Έχουν ανοσία, πλέον. Ο οργανισμός τους έχει συνηθίσει και δεν αντιδρά. Μαθαίνουν από μικροί.
Ο ιός της «πολιτιτίδας», μάλλον περνά από γενιά σε γενιά, ίσως και για αυτό εμείς οι απλοί πολίτες να μην μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί γίνονται όλα αυτά και γιατί θυμούνται ότι υπάρχουμε κάθε τέσσερα χρόνια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου